[NZ] (+12) Mroczny Cyklop

Thomson

Proszę bądźcie wyrozumiali to mój pierwszy fanfick

Prolog - Niezrozumiałe Wydarzenie

Biegłem przed siebie jak najszybciej mogłem. Usiadłem pod drzewem wycieńczony , i głodny
-Zjadłbym coś. – powiedziałem sam do siebie
-Najchętniej pączka, ale gdzie w lesie znajdę pączki ? - nagle moim oczom ukazał się mały sklepik z szyldem „ Pączkobranie ”
Kupiłem pączka. Lubię pączki a, tak przy okazji Nazywam się Thomas, mam 14 lat i pochodzę z Polski
zostałem adoptowany , ale do tego dojdziemy.
Parę dni temu uciekłem z domu , właśnie z powodu mojej nie wiedzy o adopcji, oraz paru innych
powodów .
Z tego co dowiedziałem się od mojej zastępczej „mamy”, to moja matka zmarła przy porodzie, a ojciec, o ojcu lepiej nie mówić.
Powiesił się po stracie żony, podobno aż tak ją kochał.
To próbowano mi wytłumaczyć zanim uciekłem z domu, ja w to nie wierzę . Może dlatego zdecydowałem się do tak drastycznych środków?
Może uciekłem bo nie chciałem w to uwierzyć?
Zresztą nie ważne. Teraz już za późno żeby o tym myśleć. Uciekłem, nie
wiem gdzie iść. Przynajmniej mam pączka.
-Mmmm, Pycha.-wymamrotałem.
Kiedy się obróciłem, zobaczyłem że sklepikowi zaczynają wyrastać głowy.
Widziałem w życiu już dużo dziwnych rzeczy, ale to ? To była najdziwniejsza z nich wszystkich.
Upuściłem pączka i pobiegłem w głąb lasu.
Znów się obróciłem, goniło mnie stworzenie o dziewięciu głowach .
Wyobrażacie to sobie ?!
Nadepnęła na moje go pączka, co mnie bardzo rozzłościło.
Mówiłem już że kocham ten wypiek.
-Nie ! Tylko nie mój pączek ! – Gdy krzyknąłem ziemia rozstąpiła się pod tym stworem, i wpadł on do wnętrza ziemi.
Wciąż biegłem, kiedy się obracałem nie było za mną niczego prócz drzew.
Wolałem nie ryzykować.
Gdy wspinałem się na jakieś wzgórze, poczułem że opadam z sił.
Zobaczyłem samotne drzewo, chyba sosnę.
Podszedłem do niego, oparłem się i oczy zaczęły mi się same zamykać.
W oddali słyszałem krzyki, a chwilę potem zobaczyłem na horyzoncie dwie postaci.

To na razie tyle wyraźcie się na temat tego czy wam się podobało proszę Very Happy

*Verte*

No, całkiem fajne Very Happy

Moja opinię już znasz, ale napiszę jeszcze raz:
-Trochę powtarzasz, ale ja wszystko rozumiem, też tak przecież zaczynałam, nie?
-Trochę nie kapuję tych pączków, ale dobra. Zostawmy Very Happy

Ogólnie jest dobrze, ale żeby dać większy komentarz, musi być większy rozdział

Raphael

Jest dobrze, ale mogło być lepiej.
Po pierwsze nie robimy spacji przed przecinkiem i znakami zapytania.
Po drugie rozdział trochę za krótki.
Po trzecie postaraj robić więcej opisów krajobrazów i uczuć, i myśli bohatera.

Zobaczymy czy utrzymasz poziom, bo piszesz bardzo fajnie, tak na luzie. Very Happy

rolKa178

Oki, znajdę czas to przeczytam. Na razie widzę, że spacji nie robisz po ,,-'' na początku. Nie zapominaj o tym! Składam rolkowatą przysięgę, że to przeczytam. Może jeszcze nie wiesz co to. To tak jak ja. Prawdopodobnie to coś bardzo ważnego.

Mosqua

Nie podobało mi się. Wiem jednak, że to twoja pierwsza próba literacka, dlatego nie ma czym się martwić. Rzymu też nie zbudowano od razu.

Thomson

Sorki za tego pączka Very Happy

To nie było celowe. W następnych rozdziałach nie będzie takich odpałów, przepraszam. Wiem żę to razi po oczach

electra

Wiele osób wie jak krótkie są moje komentarze ale to koniec!
*Piona.* Też zaczynam pisać. Nie jestem mistrzem ale to ciągnę...

Thomson

No to czas na pierwszy rozdział Very Happy

Przepraszam za każde nie dociągnięcie, i długie czekanie, nie było mnie w domu.
A więc :

Rozdział 1 - Tajemniczy nieznajomy

Hazel
********
- Hazel czy ty też to widzisz? – powiedział Frank, pokazując palcem w stronę sosny Thalii.
Rzeczywiście, w oddali zauważyłam sylwetkę malującą się w cieniu sosny .
-Mam nadzieję że to nie żaden intruz, lub potwór.- powiedziałam, miałam ich po prostu dość po zeszłym lecie.
Gdy podeszliśmy bliżej, zobaczyłam wspartego o drzewo bardzo wysokiego chłopaka, miał ze trzy metry wzrostu. Większych detali nie byłam w stanie dostrzec, musiałabym podejść jeszcze bliżej, a było to trochę ryzykowne.
- Halo, słyszysz nas?! – krzyknął Frank . Nieznajomy nie odpowiedział. Byłam już na tyle blisko, że
widziałam że opadł z sił, był dwa razy bledszy niż Nico, kiedy został uwolniony z „więziennej wanny” jakiś czas temu.
Wyglądał mi na cyklopa, ale miał dwoje oczu co raczej wykluczało tę kwestię.
Miał długie czarne włosy, to jeszcze bardziej eksponowało jego bladą twarz, wyblakłą czarną koszulkę z logiem zespołu AC/DC i spodnie z wojskowym kamuflażem.
Frank wyjął miecz i skierował go w kierunku leżącego przed nami przybysza, a
ten skulił się w kłębek i wymamrotał :
- Proszę nie bij ! – zaśmiałam się, trudno było się nie śmiać, ale po chwili spoważniałam. Całkowicie opadł z sił, zamknął oczy i runął bezwładnie na ziemię. Wiedziałam w jakim jest stanie.
- Zanieśmy go do Wielkiego Domu, Chejron będzie wiedział jak się nim zająć.- powiedziałam, po czym wzięłam go za ręce, a Frank za nogi, po czym popędziliśmy w stronę obozu.
Mimo swojego wzrostu był lekki jak piórko, zastanowiło mnie to. Nie powinien być cięższy, z powodu wyczerpania? Nieważne.

Percy
********
Wielka Trójka jak co weekend zebrała się w Obozie Herosów, aby obwieścić kto został uznany.
Od czasu walki z Gają przestali używać znaków, pojawiających się nad głowami ich dzieci, kiedy zostaną uznane. Woleli nie tracić mocy (mimo tego że używali tylko jej namiastki). Ustawili się na werandzie Wielkiego Domu, a Zeus zaczął przemowę:
- Proszę o wystąpienie wszystkich, których nazwiska zostaną wyczytane! – powiedział bardzo donośnym głosem Zeus. Porównałbym ten dźwięk do połączenia syreny alarmowej, z wrzaskiem puszczonym przez megafon i grzmotem błyskawicy. Było go słychać w całym obozie.
- Michael Popper, Jodie Parks i Rosalie Cruz. Jesteście dziećmi Hermesa.
Peter Mason - Syn Hefajstosa. Alice Taylor - Córka Ateny.
Teraz najważniejsze uznanie dzisiejszego dnia, otóż Thomas Kowalski jest dzieckiem … -
Zeus przerwał aby wywołać napięcie, a ja patrzyłem się w miejsce gdzie stał.
-„Zaraz.” – pomyślałem.
-„Przecież znam wszystkich herosów z obozu, a wśród nich nie ma żadnego Thomasa. To trochę dziwne.” Po dłuższym namyśle, wypaliłem przerywając nie zręczną ciszę:
- Jaki Thomas? –poczułem się głupio, bo wszyscy patrzyli się na mnie jak na idiotę.
Tylko Annabeth wiedziała o co mi chodzi, ponieważ również się odezwała.
-Właśnie, Percy ma rację. Jaki Thomas? W Obozie nie ma żadnego Thomasa.-
Po tych słowach cała wielka trójka zwróciła się w stronę Sosny Thalii, wgapiając się w jeden punkt.
Wszyscy również zwrócili swój wzrok w tę samą stronę co bogowie.
W oddali widać było dwie postaci niosące kogoś na rękach.
Biegły w stronę wielkiego domu z zadziwiającą prędkością.
Po chwili, tych dwoje osobników stało już koło Wielkiego Domu dysząc i sapiąc.
Byli to Hazel i Frank, którzy nieśli jakiegoś chłopaka. Widziałem go pierwszy raz w życiu, ale wyglądał znajomo.
Przypominał mi Tysona i Nico połączonych w jedną osobę.
Był równie blady i miał takie same oczy jak Nico, był wysoki i mamrotał jakieś głupoty pod nosem, wyglądał też na równie niezdarnego jak Tyson.
Nie był cyklopem, ale przypominał mi mojego brata.
-Co się stało?- zapytał Chejron.
-Znaleźliśmy go w czasie warty. Leżał pod drzewem – Sosną. – wydusił z siebie zdyszany Frank.
-Wnieście go do środka, zaraz tam przyjdę.- odpowiedział Chejron.
-To jest Thomas, syn kogoś z nas.- wykrzyknął Zeus.
Spojrzałem na swojego ojca błagalnym wzrokiem.
Nie brakowało mi rodziny, nie chciałem mieć kolejnego brata.
-Ojcze, tylko nie mów że to mój kolejny brat.
Mam dość użerania się z młodszym rodzeństwem. – powiedziałem stanowczo.
-Ej !- wrzasnęła Megan, patrząc się na mnie z pode łba
-Sorki siostra, nie chciałem żeby to tak zabrzmiało.- chciałem to wyprostować, ale ona cały czas się na mnie gapiła.
To było straszne.
-Spokojnie Percy.- uspokoił mnie Posejdon.
-Thomas jest moim synem- rzekł pan Podziemia.
…
CDN.

Raphael

Rozdział bardzo dobry, ale mam pewne uwagi.

1. Oznacz punkt relacji, byśmy wiedzieli kto mówi w danym akapicie.

Bardzo podoba mi się pomysł z tą wielką trójką, która się pojawia, by obwieścić kto jest czyim synem.

*Verte*

No, rozdział w porównaniu do prologu... widać, że się podciągnąłeś. Jak Raph już napisał, to miałeś świetny pomysł z tą Wielką Trójcą. Dodaję + za Megan i Cyklopa.
Ale mam uwagi.
Źle piszesz dialogi. Znaczy dobrze zaczynasz, ale (może przez przypadek) źle je kontynuujesz. Nie wiem czy mnie kaman.

Mosqua