"Akademia" [+12] [NZ]

Summers

Najpierw kilka słów ode mnie...
Dlaczego od lat dwunastu? Bo krew się będzie lała strumieniami. Będą odcinane kończyny. Very Happy

Lubię thrillery.
Dlaczego nie od osiemnastu? Bo nie będzie to dokładnie opisane.

Co to "Akademia" ? Przeczytaj prolog.

________________________________________
Prologue

Myślałam, że jadę do kolejnej szkoły z internatem… Mój ojczym miał takie zamiary, lecz chyba coś mu nie wyszło. No i fajnie ! Teraz mieszkam tu, w Akademii. W tym miejscu szkoli się przyszłych bogów. Najpierw dostaje się znak, tatuaż, który zostaje ci na całe życie. Bez względu czy staniesz się wybrankiem, czy nie. Na tym można by skończyć. Ale po co? Powiem wam jeszcze trochę.
Jestem Summer Sky. Pochodzę z Monterey w stanie Kalifornia. Mogłam tam się uczyć… Ale pewien szczegół nie umknął uwadze zarówno mojego ojczyma jak i mojej matki. Świeciłam w ciemności. Naprawdę. Sama siebie się bałam, więc nawet mi ulżyło gdy mama powiedziała pamiętne słowa : „Znajdą na to lekarstwo”. Uwierzyłam.
Pewnie ciekawi was zdanie „bez względu czy staniesz się wybrankiem czy nie”. Tak. Bóg może dostrzec twoje wady i jeśli będzie uważał, że przeszkadzają ci w Akademii odsunie cię od bóstwa. W tym momencie tracisz elementy, które twój opiekun ci ofiarował, zostajesz wyrzucony z Akademii i po krótkim czasie umierasz na oczach najbliższych. Okrutne. Ale to prawda.
A jak się zaczyna? Niewinnie. Najlepiej jeśli posłuchasz mnie choć trochę. Poświęć nie marne dwadzieścia minut i zrozum, dlaczego nie mówię o tym w samych superlatywach.

Rozdział pierwszy

Rozejrzałam się po klasie.
- Słucham panno Sky. – szepnęła do mnie nauczycielka. Spojrzałam na nią spode łba i warknęłam:
- Przykro mi, nie wiem.
Panna Gilbert była wysoką kobietą, o niebieskich jak niebo tęczówkach. Mimo to nie sprawiała wrażenia ładnej.
- Może powtórzę pytanie? Kim była Nyks?
Nagle mnie oświeciło. Uśmiechnęłam się chytrze i rzekłam:
- Była boginią wampirów i nocy, prawda prze pani? Ujawniała się zawsze po zachodzie słońca, a jednym z jej synów był Eros.
Panna Gilbert popatrzyła na mnie z nie udawanym podziwem.
- Kto jest twoim patronem dziecko? – zapytała nauczycielka.
- Apollo. – odpowiedziałam szybko.
- A moim jest Hestia ! – zawołał James Smith, brunet o niebiańsko kremowych tęczówkach.
- Jest was tutaj szesnastu. Każdy z was jutro dowie się, czy został wybrany.
Czarnowłosa dziewczyna w kącie zaśmiała się niemiło.
- Tak. O ciebie też chodzi Inez. – prychnął siedzący obok niej blondyn.
- Oddaj mi moją komórkę ! – wrzasnęła czarnowłosa. Chłopak uśmiechnął się i oddał jej telefon.
- Teraz przedstawicie się. Kiedy któreś z was zostanie wybrane będę je uczyć. – rzekła spokojnie panna Gilbert i przebiegła wzrokiem po twarzach dzieci. W końcu zatrzymała wzrok na mnie i popatrzyła wyczekującą. Westchnęłam.
- Summer Sky. Trzynaście lat. Monterey. Apollo. – rzekłam bez entuzjazmu. Nauczycielka wpatrzyła się w siedzącą obok mnie, rozpromienioną dziewczynę.
- Marie Claire Johnson. Mam dwanaście lat, pochodzę z Nowego Yorku, a moim patronem jest Afrodyta.
Dziewczyna odwróciła głowę by popatrzeć na wszystkich swoimi różowiutkimi oczami i wróciła do swojej dawnej pozycji potrząsając szatynowym, końskim ogonem.
- James Smith. Trzynaście. Monterey. Hestia.
- Rachel Dares. Czternaście. Las Vegas. Hera.
- Elliot Muscle. – blondyn zaśmiał się – Trzynaście. Hermes.
- To dlatego wziąłeś mi komórkę szczylu ! – zawołała czarnowłosa i dodała – Inez Gonsales. Piętnaście. San Francisco. Hades.
Zaśmiałam się cichutko. Inne dzieci też się przedstawiły.
- Ale ciacho z tego Wayne’a… - szepnęła do mnie Marie Claire pokazując na wysokiego bruneta, o miodowych oczach ( syn Zeusa ). Pokiwałam głową. To wszystko co mogłam zrobić.
- On się na ciebie patrzy ! Nie wiem… Mrugnij. Pomachaj… Kurczę. Zrób coś Summer. – szepnęła zdenerwowana Marie Claire.
- Uspokój się. – wypychałam i odwróciłam głowę w stronę nauczycielki.
- Już jutro poznacie, kto z was został wybrany przez swojego patrona i stanie się jego następcą. Ten, który zostanie zwerbowany dostanie znamię. Czasami może być to tatuaż na wierzchu dłoni… - panna Gilbert pokazała nam swoją dłoń. Widoczny był na niej łuk z dwoma strzałami.
- Artemida… - szepnęła Marie Claire.
- A czasami może to być tatuaż na twarzy, plechach lub szyi.
- Ale przecież jutro jest za dwie minuty ! – spostrzegł Elliot – Dlatego tu siedzimy?
- Tak. – potwierdziła nauczycielka. Zapadła cisza. Każdy w skupieniu patrzył na wskazówkę zegara powieszonego w klasie. Tik tak, tik tak. Omiotłam wzrokiem klasę. Marie Claire zamknęła oczy, a Inez zawzięcie piłowała sobie paznokcie. Nagle za oknem strzelił piorun. Wszyscy podskoczyli i skierowali swój wzrok na nauczycielkę. Panna Gilbert trzymała już w ręce trzynaście kopert. Zaraz, zaraz… Trzynaście?
- Tak. Posiadam tu tylko paręnaście kopert zaadresowanych pod nazwiskiem niektórych z was. – nauczycielka odchrząknęła i podniosła pierwszą kopertę – Wayne Luciano.
Brunet wstał i z triumfalnym uśmiechem odebrał kopertę od panny Gilbert.
- Przeczytaj. – nakazała mu. Chłopak otworzył list.
- Drogi Waynie. Z zaskoczeniem chcę potwierdzić twoją przynależność do Akademii. Tu właśnie znajdziesz swoje bratnie dusze i poznasz swoje przeznaczenie. Zeus.
Rachel Dares zaczęła klaskać. Poszliśmy w jej ślady.
- Marie Claire Johnson.
- Droga M.C. Jesteś moją następczynią. Wiem to. Sprawuj się dobrze, przyniesie ci to ulgę i zasługi. Afrodyta.
Uśmiechnęłam się do niej, a potem wpatrzyłam się w nauczycielkę.
- James Smith.
- Kochany Jamesie. Pilnuj ognia. Hestia.
Wszyscy się roześmiali na widok miny chłopaka. Był… Zdziwiony? Chyba.
- Summer Sky.
Serce zabiło mi mocniej. Wstałam i podeszłam do panny Gilbert. Ta podała mi żółtawą kopertę. Otworzyłam ją i zaczęłam czytać.
- Kochana Summer, jeśli tak mogę cię nazwać. Twoja wytrwałość i zacięcie bardzo ci się przyda. Liczę na to, że będziesz moja następczynią. Apollo.
Uśmiechnęłam się pod nosem. Po imieniu boga napisane było „;*”. Wyszłam z pokoju.
- Chyba nie przepuści tej Lindy… - szepnęła Marie Claire do James’a. Mowa o wesołej, piegowatej dziewczynce, podopiecznej Dionizosa.
- Olimpijscy muszą mieć następców. – wtrącił się podparty o ścianę Wayne. Oczy miał zamknięte. Nie dziwota. W końcu jego tęczówki hipnotyzowały. Prychnęłam.
- Nie muszą. Pan od wina może poczekać kolejne sto lat.
Wayne, Marie Claire i James zaśmiali się krótko. Na korytarz wyszła Inez Gonsales i od razu powiedziała:
- Z czego się śmiejemy? Z tego, że Eliott to idiota?
Zaśmiała się chytrze… Niemiło. Wayne spojrzał na nią spode łba.
- Nie chichraj się hieno. – wyrzucił z siebie wybraniec Zeusa. Inez zadarła nos i popchnęła go.
- Nie zadzieraj ze mną szczylu.
- On nie jest szczylem. – wyszeptałam.
- Bronisz swojego kochasia? – zapytała Inez z pogardą i odeszła korytarzem. Moja twarz powinna wyglądać teraz jak wielki znak zapytania.
- Chodziła ze mną do klasy w San Francisco. – powiedział Wayne szybko. Pokiwałam głową. Spojrzałam szybko na drzwi. Światło bijące w części ode mnie, po części od tęczówek James’a i Wayne’a oświetlało korytarz. Odwróciłam głowę chcąc zobaczyć minę Marie Claire i odskoczyłam. Na twarzy miała wytatuowane różyczki…
- M.C… - wyszeptałam. James również na nią spojrzał i zamrugał. Powoli wyciągnął rękę w jej stronę.
- Już ją wybrała… - szepnęłam. Marie Claire nie odpowiadała.
- Jest w transie. Afrodyta mówi do niej. – rzekł spokojnie Wayne. Nagle on też znieruchomiał.
- Trans? – zapytałam retorycznie. James skamieniał. O nie. Za chwilę ja. Z klasy wyszła Louise McCarrey, wybranka Demeter. I zniknęła. Znajdowałam się w czarnej przestrzeni. Nagle zaświeciło światło. Jak przez ścianę słyszałam cienki głosik Louise : „Hej ! Ludzie! „.
- Jesteś gotowa Summer? – zapytał głos z nikąd.
- Na co?
- Na znak. – odpowiedział glos. Bezwiednie pokiwałam głową.

Perseusz

ale fajne !
pomysł żeby olimpijczycy wybierali następców genaialny !
pisz szybko następną część !

Summers

Pomyślałam, że bogowie mogą być zmęczeni i wybieraja nastepców na kolejne 2000 lat. W prologu będzie opisane jak to następuje:P

Perseusz

a szybko nastąpi prolog ?
bo jestem strasznie ciekawy

Persefona

Genialne! Wspaniałe! Cudne ect. Pisz szybko następne

Summers

Prolog dodany...

Drugie w przygotowaniu. Jeśli się sprężę to może w niedzielę lub sobotę będzie.

Persefona

Powtarzam się. Super, świetnie ect.

Larysa

Bardzo ciekawy pomysł, super.

Perseusz

Znalazłem błąd
Eros był Synem afrodyty nie chodziło ci przypadkiem o Ereb?

Summers

? Eee... korzystałam ze źródeł zawartych w serii "Dom Nocy". Tam było napisane, że, cytuję: "symbolem IV formatowania są skrzkrzydła syna Nyks, Erosa.
- Jesteśmy klasą miłości. - powiedziała wesoło Erin profesjonalnie kręcąc biodrami".

Perseusz

Wiem . Też to czytałem .
W sumie to chyba ta książka cię zainspirowała ?
No bo wiesz ...Akademia .
Ale w Mitologi Eros Jest synem Aresa i Afotydy (czasami Hermesa )
No i jeszcze to niedudany trning - odrzucenie przemiany .
tatuaż - znak nocy na czole

Summers

W sumie w ogóle nie zaglądałam do tej książki kiedy to tworzyłam... Hm... Myślałam tylko o tym by w pewnym momencie nie wystrzelić z tekstem: "Summer, I'm your father" czy coś innego.

Perseusz

mimo wielu podobieństw to jest o mitologi a tamto o wampirach .
A kiedy następna część?

Summers

Nie wieeem Sad

planowałam na jutro ale nie mam pojęcia czy się wyrobię...

PILNIE POTRZEBUJĘ RPG !

Perseusz

niech zgadnę.
rpg rozwija wenę .
Jak server może nie działać przez 3 dni ?

Summers

Na drugi rozdział możecie trochę poczekać. Właśnie dostałam nowy komputer i totalnie nie wiem, w którym miejscu mam wpiąć USB XD Postaram się jak najszybciej odkryć zagadkę nieodkrytego portu ...

Perseusz

z tyłu ! albo z sporzodu !

Artemis

No dobra, to chyba nie ładnie przeczytać i nie skomentować, a więc...
PISZ DALEJ SUMME!!! xD

Summers

Mam zastój epicki xD Drugi rozdział lekko naruszony i kicha xd

LEO WHY ?!

Perseusz

no dlaczego
?