Me Wiersze Wolne [teksty własne] [W]

Sophie

Strasznie się cieszę, że znów wstawiasz tu wiersze. :3 Rymy! Podziwiam! Bardzo ładnie Ci wyszło. :3 Wcale nie jest gorszy, jest tak samo dobry!

Necklice

Wróciłam, ale po ostatnich dwóch dniach nie jestem zdolna do wielokrotnej interpretacji. Przypomniałam sobie przy okazji kilka twoich starszych dzieł i odnalazłam literówki, dużo literówek - poprawię je później. Teraz do meritum.
Wiem, że je jeszcze jesteś młoda i masz całe życie przed sobą ale ja sądzę, że jesteś gotowa. Na tomik. Szukaj wydawnictwa, a chętnie Cię wesprę.

Annabeth&Percy

Neck, pożyjemy jeszcze zobaczymy. Ale raczej jeszcze na tomik może nie. Ale jak to dawać w gratisie żyletki? xd
A to macie coś nowego... Ale znowu nie takie dobre, wybaczcie:

Świt

Świt samotny
Wschodzi co dzień
Przykryty przez cień
Tak dlań istotny

Witany dzwonami
Straszony wronami
Nie ugnie się już
Przed tysiącem burz

A kiedy nadejdzie czas
Wszystko się odrodzi
Przeniesie znowu was
Kolejny dzień urodzi
A z nim także baśń
Z historią nową
Ludzi nie podzieli waśń
Która nadejdzie wieczorową porą

Więc księgę otwórz
Pióro weź do ręki
Świat swój stwórz
By uciec od męki

A kiedy to uczynisz
W sen już odejdź
Przez drzwi przejdź
Przekonasz się, że nie śnisz...

No i to tyle...

Sophie

Rymy są świetne. ;3 Mi tam bardzo się podoba!

Annabeth&Percy

Nikt już tego nie czyta... No ale cóż, macie... xd

Dwa Światy

Świat znany
Ludziom żywym
Świat odległy
Tym zmarłym
Dwa różne
Dwa te same
Jeden bez drugiego
Istanieć nie może
Tak współracujące
A tak wrogie
Ideałami są dla siebie

Wiem, potwornie krótkie, ale tu macie drugi dłuższy... Nie jest on najlepszy bo na podstawie piosenki Nightwish - Over The Hills :

Ponad górami

On
Samotny i niewinny
Za cieniem gór
Pośród wzgorz
Za tysiącem mórz
Posądzony
Za broń znalezioną
Za morderstwo brata
Wie
Że nie ma ratunku
Zostanie osądzony
Za nie swój czyn
Przyznać się nie może
Życie skazańca będzie wiódł
Lecz ona
Modlić się będzie
By w jego ramiona trafić
Miłość silna
Wędrować co noc jej karze
Do jego celi zamkniętej
Kochać go nie przestanie
On
Nigdy nie wyjdzie
Przyznać nie może
Że tą noc
Z żoną przyjaciela spędził
Lecz ona
Modlić się będzie
By w jego ramiona trafić
Miłość silna
Wędrować co noc jej karze
Do jego celi zamkniętej
Kochać go nie przestanie

Wieem, denne trochę no ale... Jestem ciekawa czy mi nadal idą wiersze wolne według was.

Tyson

Nie wypowiadałam się jeszcze w tym temacie, więc: piszesz super wiersze, bardzo mi się podobają, ten przedostatni szczególnie. Pisz dalej!

Necklice

Łudzisz się myśląc, że nikt nie czyta Very Happy

Jasne, że idą. Nie znam tej piosenki, ale czytając wiersz odnoszę wrażenie jakbym czytała streszczenie części fabuły jakiejś książki ( to wszystko jest w pozytywnym zabarwieniu, żeby nie było).

Annabeth&Percy

Tyson, dziękuję bardzo.

Neck, nie sądzę. xd I w ogóle miło widać Twój komentarz znowu tutaj. Very Happy

Dobra, zamęczę was dwoma kolejnymi:

Ostatni Smok

Głośny ryk
Na niebie
Cieni tysiące
Od chmur większych
Od balist cięższych
Nieokrzesanych
Nieopamiętałych
W swej nienawiści
W swej zaciekłości
Zabijających ogniem
Raniących ogonem
Nieustraszonych
Ludzi straszących
Tak przez lat tysiące
Lecz po wiekach
Wydał się ryk
Ostatni już
Z rodu zginął
Ten najbardziej szalony
Najbardziej zaciekły
Nieopamiętany
Zabity
Przez umysł swój

To jest jakby na podstawie Pieśni Lodu i Ognia, ale to tam. xd

Zapomniany świat

Wstąp tam
Gdzie pośrod panów i dam
Zło się tłoczy
Gdzie król w przepaść skoczy

Tam syn ostatni
Zbyt dumny siedzi
A starzec bredzi
Że rycerze są już zdatni

Rada planuje
Zdradę na władcę
Ten zaś baluje
A On trzyma gardę

Rycerz zapomniany
Na śmierć oddany
Powrócił teraz
By władcę obronić kolejny raz

Nikt nie przeżyje
Bo nikt już nie żyje
Kolejny raz zignął
Bo czas ich ominął...

No i jak?

MiToWisiIPowiewa

Wow, trochę do nadrobienia jest Very Happy

No to, lecim:
Hmm, przede wszystkim to podziwiam cię za rymy ;)Wszystkie są świetne. Najbardziej chyba podoba mi się ‘Dwa światy’. Może krótki, ale oryginalny i ciekawy Very Happy

Także szczególnie przypadły mi do gustu dwa ostatnie. ‘Ostatni smok’ jest cudny <3
Podoba mi się różnorodność tematów, oryginalność, a przede wszystkim za każdym razem inny, dobry pomysł na wiersz. Czerpiesz inspirację z różnych źródeł, więc twoja twórczość nie jest monotonna, a przez to unika nudy Very Happy

Podsumowując: cud, mód i orzeszki xd Czekam na następne

A żem się rozpisała heh Very Happy

Blanca

Szczerze? Nigdy nie lubiłam czytać wierszy, ale dzisiaj się w sobie zebrałam, otworzyłam Twój dział i... naprawdę mi się podoba. Jest w Twoich wierszach coś ciekawego, co karze mi mimo wszystko czytać dalej. Popieram Neck, spróbuj z tomikiem, nigdy nie należy się poddawać!

Necklice

"Zapomniany Świat" jest do prawdy cudowny, tak mi się fajnie składało z obrazami z obejrzanej wczoraj "Alice in Wonderland". Niezwykle lekki i oryginalny, kontrastujący i za razem łączący się z wierszem o smoku. Są wspaniałe.
Twórz i staraj się o stypendium.

Annabeth&Percy

Dobra, wiem, że rzadko piszę ostatnio... Ale cos mi się udało naskrobać, inspiracja oczywiście Nightwish:

Świat

Serce z kamienia
Zamrożone we śnie
Zakopane na dnie
Oceanu stracenia

Świat zapomniany
Pełen nadziei wiecznej
Miłości ostatecznej
Bajkom oddany

Śniegu Królowa
Przejęła tron
Ze stadem wron
Nie dotrzymała słowa

Gdzie świat
Najdroższy ten
I piękny sen
Z dziecięcych lat

Alicja w krainie
Czarami usianej
Wojnie oddanej
Królik w gąszczu ginie

Wszystko umiera
Wraz z sercem mym
Z ciała ucieka dym
Światło zamiera

Ogień nadchodzący
Dzieci uciekające
Czarownice skrzeczące
Rycerz odchodzący

Ciemność zapada
Świat zanika
Jad wnika
Kurtyna opada...

No i jak?

*Verte*

O Rany

Jaki fajne ! Znaczy... Boskie <3

Annabeth&Percy

Dziękuję, ciesze się, że ktoś nowy to czyta... Very Happy

Tu jeszcze napisałam jeden... On w zasadzie nie podlega ocenie, bo jest z dedykacją, dlaa... Tej jedynej. Very Happy

Ale wstawię go. xd

Dla M.

Ziemia chłodem skąpana
Na horyzoncie gwiazda zbłąkana
Ciemność i chłód
Ocean zamarzniętych wód

Nikt niczego nie widzi
Każdy sie tego brzydzi
Bo strach panuje
I zimę miłuje

A daleko tam
Za obrazem ram
Nie świadom tego od lat
Błysk wędruje przez świat

Strachy to czują
Domysły snują
Że zimy to koniec
Światła posłaniec

Wszystko wychodzi
Tam skąd pochodzi
Wiosna przybyła
Ciemność ubyła

MiToWisiIPowiewa

Moją opinię znasz oczywiście: jak zawsze świetne, świetne, świetne Very Happy

rolKa178

Szkoda, że trzeba napisać więcej niż 3 słowa, bo napisałbym :3
Albo 3:
Bo to mi się podoba!

Annabeth&Percy

Ehh... Nie wiem czemu to dodaję, i tak nikt tego nie czyta... Ale macie:
Jeśli ktoś jest fanem pewnej serii to się domyśli czym byłam zainspirowana. Very Happy

Pod Kopułą

Świat zamknięty za ściną szklaną
Budowana człowiecza prostotą
Trzymana ludzkim ograniczeniem
Nieosiągalny nawet dla ludzi marzących
Śniących o nim dzień i noc
Pragnących zamieszkać w mijescu tym
Do którego ciągnie ich serce
Gdzie być mogą tym kim chcą
Żyć szczęściem, przygoda i miłością
Brać udział w rzeczach niesamowitych
Zamknięci muszą być pod kloszem
Oddzielającym ich od świata fantastycznego
Stworzonym przez rządnych bogactwa
Ludzi zapominających o tym co piękne
I o tym co uszczęśliwa człowieka każdego
Wyobraźnia zapomniana
Pogrzebana gdzieś na dnie
Tych płaskich serca
A ja tylko pragnę...
Wybić się od nich
Stanąć tam gdzie trwa zielona
Gdzie wiatr porwie me myśli
Zamieni w miecz potężny
Tnący jak Igła
Przemieni me życie
W przygodę piękną
Śmietelnie niebezpieczną
O której ludzie czytać będą
W kartach ksiąg pod kopułą
Ciałem tam nie będę
Lecz umysł zabiera tam nas co dzień

Raphael

Annabeth&Percy piszesz piękne, pełne emocji wiersze. Postaram się czytać więcej twojej twórczości, bo naprawdę warto.

Annabeth&Percy

Hm... Od nawa tu wierszy nie wstawiałam. A co tam, a nuż ktoś skomentuje? Wiele ich nie napisałam więc macie:

42.WIĘKSZOŚĆ

Kogo więcej, kogo mniej,
Nasza większość, nasze prawa
My jesteśmy tu, w zieleni pływając
Wy jesteście tam, w brązie tonący.
Teatralne gesty, piękne uśmiechy.
Słowa dobroci, uczynki, współczucia
Talent aktorski na miarę nagrody
Chęci i cele na miarę przepaści
Zapomniane światło duszy
Gasnący płomień serc
Liczą się liczby
Liczy się ilość
Życie ludzkie – rzecz niepoliczalna
Każde jedno warte drugiego
Każde inne, każde równe

43. BIAŁY ŚNIEG

Białe płatki kłamstwa
Okrywające wiosenną ziemię prawdy
Spadające z chmur żałoby
Iskrzące się w słońcu wolności

Chata na lodzie zdrady
Zamknięta w kuli zapomnienia
Oświetlona świecą nadziei
Ogrzewana ogniem współczucia

I choć wolność się świeci
Choć nadzieja się tli
Zniknie ta zjawa
Zniknie wspomnienie

Przy tym wierszy wyobraźcie sobie zielony las. Taki magiczny jaki zawsze pokazują w bajkowych filmach.

44. IDEALNY ŚWIAT

Podniebne płatki różu
Rosnące z wiecznych drzew
Przysłaniające soczysty świat

Zieleń pośród ciepła
Z życia bijącego
Zapach pięknem tchnący

Świat samotny
Bez zasad
Bez niepotrzebnych słów

Pokój powietrzem chodzący
Miłość z życiem zgrana
Idealny świat

Lecz nic wiecznie nie trwa
Pojawia się ktoś nowy
I niszczy stary ład

Najgorszą rzecz na ziemię zsyła
Pożeracza życie wszelkiego
Ogień już się rodzi

Bez walki nikt się nie podda
Drzewa swe korzenie podnoszą
Zwierzęta swe wołania wznoszą

Do tchu ostatniego
Do ostatniej kropli wody
Do śmierci

I wszystko się kończy
Bestia odchodzi
Pożarła już wszystko

Teraz nie ma nic
Ni zieleni
Ni czerwieni

Popiół wszędzie
Tylko zgliszcza zostały
Koniec krainy

Lecz patrząc w ziemię głęboko
Ujrzeć się da
Że jedno ziarno zostało

Annabeth&Percy

Może ktoś zechce przeczytać. xd

48. MARZYCIEL

Marzyciel spłoszony świata nauką
Który w przestrzeni nieskończonej go zamknął
Zamknął usta jego i uszy innych
By słuchali tylko słów nakazanych

Lecz on patrząc w niebo nad nim
Oczu od gwiazd nie odrywając śnił
O świecie ukrytym w ciemności
O świecie istniejącym w nicości

Patrząc tak i słuchając co mówi
Usłyszał, że gdy prawdę przyjętą prawi
Kłamstwo po świecie swym szerzy
Które u podstaw poglądów i myśli leży

Tak zasłuchany spisywać zaczął
Rewolucję i przewrót rozpoczął
Oddając pasji powołanie i życie swe
Otworzył i przemył ślepe oczy twe

Wydawać by się mogło – tak prosta rzecz
Świat nasz w miejscu nie stoi lecz
W nieskończoność okrąża
Wkoło Słońca naszego podąża

Jeden błysk
Jedna myśl
Odwagi niemiara
By światu się sprzeciwić
Pójść w krąg nielicznych
By ludzi oświecić
Prawdę naświetlić
I wrogiem się stać
Na życie swe
Lecz potem
Przez pokolenia następne
Bohaterem być